Ο Κυριάκος στην Κύπρο
Πενήντα χρόνια συμπληρώθηκαν από τη μαύρη επέτειο της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο, με την Αθήνα και την Λευκωσία να απαντούν στην προκλητική ρητορική της Άγκυρας. Σε μία κίνηση υψηλού συμβολισμού ο Κυριάκος Μητσοτάκης βρέθηκε στη Λευκωσία και κατέστησε σαφές πως επιδίωξη παραμένει μία Κυπριακή Δημοκρατία με μία κυριαρχία, μία διεθνή προσωπικότητα και μία ιθαγένεια, σε μία διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία, σε ένα ενιαίο κράτος, χωρίς ξένο στρατό κατοχής, χωρίς αναχρονιστικές εγγυήσεις όπως ακριβώς το προβλέπουν τα ψηφίσματα του ΟΗΕ αλλά και ο σεβασμός στο ευρωπαϊκό κεκτημένο.

Επέστρεψε στη φυλακή
«Η επιστροφή μου στις αλβανικές φυλακές σηματοδοτεί τον τελευταίο κύκλο ενός αγώνα για όλα αυτά τα δίκαια αιτήματα της ελληνικής εθνικής μειονότητας για Δημοκρατία και σεβασμό της λαϊκής βούλησης» , τόνισε ο ευρωβουλευτής της Νέας Δημοκρατίας και του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, Φρέντη Μπελέρης, σε δηλώσεις του κατά την επιστροφή του, μετά το πέρας της πενθήμερης άδειας του, στις αλβανικές φυλακές του Φίερι, όπου και συνάντησε τον υποψήφιο Δήμαρχο Χιμάρας, Πέτρο Γκικουρία. Όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση του κ. Μπελέρη, ο ευρωβουλευτής της ΝΔ, είπε: «Από την πρώτη στιγμή, είχα ξεκαθαρίσει ότι δεν θα κάνω χρήση της βουλευτικής ασυλίας μου. Εδώ είναι το σπίτι μου, εδώ είναι η ζωή μου, εδώ είναι η σκέψη μου. Αν δε δικαιωθώ από τα αλβανικά δικαστήρια, ασφαλώς και θα προσφύγω στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων». «Το κράτος Δικαίου στην Αλβανία έχει πληγεί ανεπανόρθωτα και η ελληνική εθνική μειονότητα έχει υποστεί μια ιστορική αδικία», πρόσθεσε.

Δύσκολη στιγμή για το ΣΥΡΙΖΑ
Την ηχηρή αποχώρηση του Γιάννη Δραγασάκη από τον ΣΥΡΙΖΑ σχολίασε ο πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ, Σωκράτης Φάμελλος, λέγοντας πως «δεν περισσεύει κανείς πλέον. Η αποχώρηση του Γιάννη Δραγασάκη ήταν μια πάρα πολύ δύσκολη στιγμή για τον ΣΥΡΙΖΑ». Όπως τόνισε σε συνέντευξή του στην εκπομπή «Τώρα Μαζί» του OPEN: «Διαφωνώ με την απόφασή του ωστόσο».

Χωρίς προηγούμενο
«Δεν έχει όμοιό της η φετινή αντιπυρική περίοδος, είναι η χειρότερη των τελευταίων 20 ετών», τόνισε ο υπουργός Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας Βασίλης Κικίλιας. Ο κ. Κικίλιας έκανε λόγο για έναν άνυδρο έτος ,καθώς όπως είπε δεν χιόνισε και δεν έβρεξε. Ακόμα αναφέρθηκε στις πολύ υψηλές θερμοκρασίες που επικρατούν και μάλιστα για πολλές συνεχόμενες μέρες.

Βιαστικές εκτιμήσεις
Παρά τις βιαστικές εκτιμήσεις που ακολούθησαν την εμφάνιση Κασσελάκη, ότι ο Ελληνοαμερικανός επιχειρηματίας εκφράζει τη διάθεση ανοίγματος του κόμματος προς το Κέντρο, την ώρα που ο παραδοσιακός μηχανισμός του την εμποδίζει, συμβαίνει μάλλον το ανάποδο. Δηλαδή την ώρα που η πραγματικότητα στρέφει όλα τα παλιά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ σε μια λογική Κεντροαριστεράς, ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ υπό τον Στ. Κασσελάκη, υιοθετεί μια λογική λαϊκού προσωποπαγούς κόμματος (που ανθεί στην Ευρώπη), η οποία μπορεί να πετύχει, μπορεί να αποτύχει, αλλά δεν μπορεί να συγχωνευθεί με κανένα άλλο σχέδιο.

Τι έδειξε η αποχώρηση Δραγασάκη
Δεν διαφαίνεται καμία απολύτως πιθανότητα να αντιστραφεί η σημερινή πορεία του ΣΥΡΙΖΑ και να μετατραπεί αυτός σε μια δυνητική συνιστώσα μιας ευρύτερης κεντροαριστερής ένωσης. Δηλαδή, δεν υπάρχει καμία περίπτωση η όποια σημερινή εσωκομματική αντιπολίτευση στον Στ. Κασσελάκη —είτε αυτή των λεγόμενων «τσιπρικών» είτε κάποια άλλη— να απειλήσει την εσωτερική ηγεμονία του προέδρου στο κόμμα. Και σίγουρα ο πρώην πρωθυπουργός δεν θα αποκτήσει ποτέ ξανά λόγο στο τι κάνει το κόμμα. Σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση, είτε αν ο ΣΥΡΙΖΑ μπορούσε να αποτελέσει κομμάτι μιας κεντροαριστερής σύγκλισης είτε αν υπήρχε πιθανότητα να αλλάξουν οι εσωτερικοί συσχετισμοί ώστε να μετατραπεί σε τέτοιο, ο Γιάννης Δραγασάκης δεν επρόκειτο να κόψει με τόσο επιθετικό τρόπο τους δεσμούς του με αυτόν τον χώρο.

Δυστυχώς
Αυτά που παρακολουθήσαμε στα Κατεχόμενα μάς φωνάζουν εμφατικά ότι δεν υπάρχει τρόπος για να λυθεί το Κυπριακό στη βάση του εθνικού συμφέροντος και του διεθνούς δικαίου. Μπορεί να λυθεί αλλιώς; Με δύο κράτη; Μα, ποια ελληνοκυπριακή ηγεσία θα υπέγραφε την αποκοπή κομματιού του νησιού και παράδοσή του στους Τούρκους; Πενήντα χρόνια μετά την εισβολή, η μόνη λύση που φαίνεται «πραγματιστική», αυτή των δύο κρατών, θα αντανακλούσε ως ταπείνωση και μειοδοσία στην ελληνοκυπριακή πλευρά. Όμως στα ογδόντα ή στα εκατό χρόνια από την εισβολή θα δείχνει αλλιώς. Δυστυχώς.

Κάποια ενοχλητικά δεδομένα
Εν μέσω ατελείωτου καύσωνα, ας δούμε λίγο κάποια ενοχλητικά δεδομένα. Πριν λίγους μήνες η Oxfam δημοσίευσε μια έκθεση για το λεγόμενο «ανθρακικό χάσμα». Εκεί μαθαίνουμε ότι το πλουσιότερο 1% του παγκόσμιου πληθυσμού ευθύνεται για περισσότερες εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, από ότι το φτωχότερο 66%. 77 εκατομμύρια πλούσιοι σε όλον τον κόσμο, με ετήσιο εισόδημα άνω των 140 χιλιάδων δολαρίων, παράγουν περισσότερες εκπομπές από σχεδόν 6 δισεκατομμύρια ανθρώπους. Κάποιος που εισοδηματικά ανήκει στο 99% του πληθυσμού θα πρέπει να ζήσει 1500 χρόνια για να φτάσει τις εκπομπές άνθρακα ενός δισεκατομμυριούχου. Αλλά και αυτό το νούμερο είναι παραπλανητικό αφού οι ετήσιες εκπομπές ενός δισεκατομμυριούχου ή εκατομμυριούχου είναι πολλαπλάσιες από εκείνες ενός με εισόδημα 140 χιλιάδες δολάρια.

Ο Κυριάκος στην Κύπρο
Πενήντα χρόνια συμπληρώθηκαν από τη μαύρη επέτειο της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο, με την Αθήνα και την Λευκωσία να απαντούν στην προκλητική ρητορική της Άγκυρας. Σε μία κίνηση υψηλού συμβολισμού ο Κυριάκος Μητσοτάκης βρέθηκε στη Λευκωσία και κατέστησε σαφές πως επιδίωξη παραμένει μία Κυπριακή Δημοκρατία με μία κυριαρχία, μία διεθνή προσωπικότητα και μία ιθαγένεια, σε μία διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία, σε ένα ενιαίο κράτος, χωρίς ξένο στρατό κατοχής, χωρίς αναχρονιστικές εγγυήσεις όπως ακριβώς το προβλέπουν τα ψηφίσματα του ΟΗΕ αλλά και ο σεβασμός στο ευρωπαϊκό κεκτημένο.

Επέστρεψε στη φυλακή
«Η επιστροφή μου στις αλβανικές φυλακές σηματοδοτεί τον τελευταίο κύκλο ενός αγώνα για όλα αυτά τα δίκαια αιτήματα της ελληνικής εθνικής μειονότητας για Δημοκρατία και σεβασμό της λαϊκής βούλησης» , τόνισε ο ευρωβουλευτής της Νέας Δημοκρατίας και του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, Φρέντη Μπελέρης, σε δηλώσεις του κατά την επιστροφή του, μετά το πέρας της πενθήμερης άδειας του, στις αλβανικές φυλακές του Φίερι, όπου και συνάντησε τον υποψήφιο Δήμαρχο Χιμάρας, Πέτρο Γκικουρία. Όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση του κ. Μπελέρη, ο ευρωβουλευτής της ΝΔ, είπε: «Από την πρώτη στιγμή, είχα ξεκαθαρίσει ότι δεν θα κάνω χρήση της βουλευτικής ασυλίας μου. Εδώ είναι το σπίτι μου, εδώ είναι η ζωή μου, εδώ είναι η σκέψη μου. Αν δε δικαιωθώ από τα αλβανικά δικαστήρια, ασφαλώς και θα προσφύγω στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων». «Το κράτος Δικαίου στην Αλβανία έχει πληγεί ανεπανόρθωτα και η ελληνική εθνική μειονότητα έχει υποστεί μια ιστορική αδικία», πρόσθεσε.

Δύσκολη στιγμή για το ΣΥΡΙΖΑ
Την ηχηρή αποχώρηση του Γιάννη Δραγασάκη από τον ΣΥΡΙΖΑ σχολίασε ο πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ, Σωκράτης Φάμελλος, λέγοντας πως «δεν περισσεύει κανείς πλέον. Η αποχώρηση του Γιάννη Δραγασάκη ήταν μια πάρα πολύ δύσκολη στιγμή για τον ΣΥΡΙΖΑ». Όπως τόνισε σε συνέντευξή του στην εκπομπή «Τώρα Μαζί» του OPEN: «Διαφωνώ με την απόφασή του ωστόσο».

Χωρίς προηγούμενο
«Δεν έχει όμοιό της η φετινή αντιπυρική περίοδος, είναι η χειρότερη των τελευταίων 20 ετών», τόνισε ο υπουργός Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας Βασίλης Κικίλιας. Ο κ. Κικίλιας έκανε λόγο για έναν άνυδρο έτος ,καθώς όπως είπε δεν χιόνισε και δεν έβρεξε. Ακόμα αναφέρθηκε στις πολύ υψηλές θερμοκρασίες που επικρατούν και μάλιστα για πολλές συνεχόμενες μέρες.

Βιαστικές εκτιμήσεις
Παρά τις βιαστικές εκτιμήσεις που ακολούθησαν την εμφάνιση Κασσελάκη, ότι ο Ελληνοαμερικανός επιχειρηματίας εκφράζει τη διάθεση ανοίγματος του κόμματος προς το Κέντρο, την ώρα που ο παραδοσιακός μηχανισμός του την εμποδίζει, συμβαίνει μάλλον το ανάποδο. Δηλαδή την ώρα που η πραγματικότητα στρέφει όλα τα παλιά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ σε μια λογική Κεντροαριστεράς, ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ υπό τον Στ. Κασσελάκη, υιοθετεί μια λογική λαϊκού προσωποπαγούς κόμματος (που ανθεί στην Ευρώπη), η οποία μπορεί να πετύχει, μπορεί να αποτύχει, αλλά δεν μπορεί να συγχωνευθεί με κανένα άλλο σχέδιο.

Τι έδειξε η αποχώρηση Δραγασάκη
Δεν διαφαίνεται καμία απολύτως πιθανότητα να αντιστραφεί η σημερινή πορεία του ΣΥΡΙΖΑ και να μετατραπεί αυτός σε μια δυνητική συνιστώσα μιας ευρύτερης κεντροαριστερής ένωσης. Δηλαδή, δεν υπάρχει καμία περίπτωση η όποια σημερινή εσωκομματική αντιπολίτευση στον Στ. Κασσελάκη —είτε αυτή των λεγόμενων «τσιπρικών» είτε κάποια άλλη— να απειλήσει την εσωτερική ηγεμονία του προέδρου στο κόμμα. Και σίγουρα ο πρώην πρωθυπουργός δεν θα αποκτήσει ποτέ ξανά λόγο στο τι κάνει το κόμμα. Σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση, είτε αν ο ΣΥΡΙΖΑ μπορούσε να αποτελέσει κομμάτι μιας κεντροαριστερής σύγκλισης είτε αν υπήρχε πιθανότητα να αλλάξουν οι εσωτερικοί συσχετισμοί ώστε να μετατραπεί σε τέτοιο, ο Γιάννης Δραγασάκης δεν επρόκειτο να κόψει με τόσο επιθετικό τρόπο τους δεσμούς του με αυτόν τον χώρο.

Δυστυχώς
Αυτά που παρακολουθήσαμε στα Κατεχόμενα μάς φωνάζουν εμφατικά ότι δεν υπάρχει τρόπος για να λυθεί το Κυπριακό στη βάση του εθνικού συμφέροντος και του διεθνούς δικαίου. Μπορεί να λυθεί αλλιώς; Με δύο κράτη; Μα, ποια ελληνοκυπριακή ηγεσία θα υπέγραφε την αποκοπή κομματιού του νησιού και παράδοσή του στους Τούρκους; Πενήντα χρόνια μετά την εισβολή, η μόνη λύση που φαίνεται «πραγματιστική», αυτή των δύο κρατών, θα αντανακλούσε ως ταπείνωση και μειοδοσία στην ελληνοκυπριακή πλευρά. Όμως στα ογδόντα ή στα εκατό χρόνια από την εισβολή θα δείχνει αλλιώς. Δυστυχώς.

Κάποια ενοχλητικά δεδομένα
Εν μέσω ατελείωτου καύσωνα, ας δούμε λίγο κάποια ενοχλητικά δεδομένα. Πριν λίγους μήνες η Oxfam δημοσίευσε μια έκθεση για το λεγόμενο «ανθρακικό χάσμα». Εκεί μαθαίνουμε ότι το πλουσιότερο 1% του παγκόσμιου πληθυσμού ευθύνεται για περισσότερες εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, από ότι το φτωχότερο 66%. 77 εκατομμύρια πλούσιοι σε όλον τον κόσμο, με ετήσιο εισόδημα άνω των 140 χιλιάδων δολαρίων, παράγουν περισσότερες εκπομπές από σχεδόν 6 δισεκατομμύρια ανθρώπους. Κάποιος που εισοδηματικά ανήκει στο 99% του πληθυσμού θα πρέπει να ζήσει 1500 χρόνια για να φτάσει τις εκπομπές άνθρακα ενός δισεκατομμυριούχου. Αλλά και αυτό το νούμερο είναι παραπλανητικό αφού οι ετήσιες εκπομπές ενός δισεκατομμυριούχου ή εκατομμυριούχου είναι πολλαπλάσιες από εκείνες ενός με εισόδημα 140 χιλιάδες δολάρια.