Ξεχάσαμε τον Στέφανο…
Και ξαφνικά το ΠΑΣΟΚ και ι εξελίξεις στον χώρο, κατάφεραν να επισκιάσουν τον Στέφανο Κασσελάκη και την «γκρίνια» στο ΣΥΡΙΖΑ. Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορώ να γνωρίζω τι θα γίνει τις υπόλοιπες 99 μέρες έως ότου στηθούν οι κάλπες για τη νέα ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, ωστόσο κάτι μου λέει, ότι ο Στέφανος θα χρειαστεί να «μοιραστεί» το επόμενο διάστημα τα φώτα της δημοσιότητα ότι αυτό μπορεί να συνεπάγεται για τον ίδιο αλλά και για τον ΣΥΡΙΖΑ.
Η ιστορία της διαδοχής στο ΠΑΣΟΚ
Η αλήθεια είναι, πως με αφορμή τις εκλογές για τη νέα ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, μπήκα στον «πειρασμό» να ανατρέξω πίσω στον χρόνο και ειδικότερα στην μετά Ανδρέα Παπανδρέου εποχή.
Ο ιδρυτής του ΠΑΣΟΚ Ανδρέας Παπανδρέου, κράτησε τα ηνία του κόμματος για 22 χρόνια. Στη συνέχεια η σκυτάλη πέρασε στον Κώστα Σημίτη, ο οποίος έδωσε το «δακτυλίδι της διαδοχής» στον Γιώργο Παπανδρέου.
Στη συνέχεια τα ηνία του κόμματος ανέλαβε ο Βαγγέλης Βενιζέλος, ο οποίος δρομολόγησε λίγα χρόνια αργότερα τις διαδικασίες διαδοχής του όπου η Φώφη Γεννηματά εξελέγη πρόεδρος του κόμματος. Ο πρόωρος χαμός της Φώφης οδήγησε και πάλι τους φίλους και τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ στις κάλπες με το Νίκο Ανδρουλάκη να αναλαμβάνει πρόεδρος…
Οι διαδικασίες της διαδοχής άνοιξαν πάλι και στις αρχές Οκτωβρίου οι φίλοι και τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ θα κληθούν να επιλέξουν τον επόμενο πρόεδρο.
Μόνο οι πρώτοι τρείς
Ανδρέας Παπανδρέου , Κώστας Σημίτης και Γιώργος Παπανδρέου είναι τα τρία πρόσωπα εκείνα που εκτός από το ρόλο του προέδρου του ΠΑΣΟΚ, ανέλαβαν και τα ηνία διακυβέρνησης της χώρας.
Βαγγέλης Βενιζέλος, Φώφη Γεννηματά αλλά και Νίκος Ανδρουλάκης (σ.σ. δηλαδή τα τρία επόμενα πρόσωπα που κλήθηκαν να αναλάβουν τα ηνία του ΠΑΣΟΚ) δεν κατάφεραν να αναλάβουν την διακυβέρνηση του τόπου. Όλα δείχνουν ότι ένα μεγάλο κεφάλαιο κλείνει για το ΠΑΣΟΚ και μένει να δούμε τις εξελίξεις που θα υπάρξουν στο χώρο και μετά τον Οκτώβριο του 2024.
Αποχωρεί από την ενεργό πολιτική
Την απόφασή του να αποχωρήσει από την ενεργό πολιτική ανακοίνωσε μέσω Facebook ο Δημήτρης Παπαδημούλης. «Μετά από δέκα συνεχόμενα χρόνια ως εκλεγμένος Αντιπρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου με μεγάλες πλειοψηφίες μόνος Έλληνας και μόνος από την Αριστερά και τρεις θητείες ως ευρωβουλευτής (2004-2009, 2014-2019, 2019-2024), αποχωρώ από την ενεργό πολιτική», έγραψε χαρακτηριστικά σε ανάρτησή του.«Θα συνεχίσω, μακριά από αιρετά αξιώματα, να υπηρετώ τις ίδιες αξίες ως ενεργός πολίτης», τόνισε ο πρώην ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ.
Η κοινωνιολογία της ψήφου Ι
Η Ipsos δημοσίευσε μια μεγάλη έρευνα (10.286 συμμετέχοντες) για την κοινωνιολογία της ψήφου στις βουλευτικές εκλογές της Γαλλίας. Η σύγκριση μεταξύ των δύο πρώτων συνασπισμών είναι αποκαλυπτική. Η Εθνική Συσπείρωση (Λεπέν) έλαβε τα καλύτερα ποσοστά της στους χειρώνακτες εργάτες (57%), στους μισθωτούς του ιδιωτικού τομέα (40%), τους ανέργους (40%), αυτούς που δεν τελείωσαν το λύκειο (49%), αυτούς με απολυτήριο λυκείου (38%), αυτούς με μηνιαίο εισόδημα κάτω 1.250 ευρώ (38%), εκείνους που δεν είναι καθόλου ικανοποιημένοι από τη ζωή τους (61%) και στις ηλικίες 35-49 (36%) και 50-59 (40%).
Η κοινωνιολογία της ψήφου ΙΙ
Αντιθέτως, το Νέο Λαϊκό Μέτωπο πήρε τα καλύτερα ποσοστά του στα στελέχη (34%) και ενδιάμεσα στελέχη (35%) επιχειρήσεων, στους δημοσίους υπαλλήλους (35%), στους ανέργους (37%), στους αποφοίτους πανεπιστημίου (37%), σε αυτούς με εισόδημα κάτω των 1250 ευρώ (35%), σε αυτούς με εισόδημα 1250-2000 ευρώ (33%), σε όσους δηλώνουν πολύ ικανοποιημένοι από τη ζωή τους (32%) και στους νέους 18-24 (48%). Το Νέο Λαϊκό Μέτωπο κινήθηκε χαμηλότερα από το εθνικό ποσοστό του στους χειρώνακτες εργάτες (21%), στους συνταξιούχους (20%), στους μισθωτούς του ιδιωτικού τομέα (27%), σε αυτούς που δεν
Η τάση
Ο Μακρόν φέρει αναμφίβολα τη μεγαλύτερη ευθύνη για τη νίκη της Λεπέν, αυτό όμως δεν αναιρεί τις ευθύνες της Αριστεράς που όχι μόνο δεν κατάφερε να συγκροτήσει πειστική εναλλακτική στον βοναπαρτίσκο των Ηλυσίων, αλλά έχασε και την παραδοσιακή λαϊκή της βάση από την άκρα δεξιά. Οι εκλογές στη Γαλλία επιβεβαιώνουν μια τάση που καταγράφεται σε όλη τη Δύση τα τελευταία χρόνια: η Αριστερά χάνει την εργατική τάξη και τη μεγάλη μάζα των λαϊκών τάξεων.
Και η εξήγηση της τάσης
Η Αριστερά δεν αναγνωρίζει καν την ύπαρξη των ζητημάτων για τα οποία οι λαϊκές τάξεις δηλώνουν ότι στρέφονται προς την άκρα δεξιά. Ή απλώς τα προσπερνάει ως προπαγάνδα της άκρας δεξιάς που δηλητηριάζει τα μυαλά των λαϊκών ανθρώπων, ενώ ο δικός της ρόλος είναι να τα αφυπνίσει και να τους επαναφέρει στον σωστό δρόμο της τάξης τους -μιας τάξης στην οποία εκείνη δεν ανήκει πια.
