Επιεικώς απαράδεκτος
Μαθαίνω ότι στη συνάντηση που πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα το απόγευμα με τον υπουργό Υποδομών Χρήστο Σταϊκούρα, υπήρξαν και στιγμές με εντάσεις και διαξιφισμούς. Σύμφωνα με όσα πληροφορούμαι, ο υπουργός τόνισε ότι λεφτά δεν υπάρχουν καθώς για την ολοκλήρωση του Πύργος- Καλό Νερό, το κόστος σύμφωνα με το «καλύτερο σενάριο» ανέρχεται στα 700 εκατομμύρια ευρώ.
Μάλιστα σε μία αποστροφή του λόγου του, φαίνεται να είπε ότι η Περιφέρεια Πελοποννήσου διεκδικεί χρηματοδοτήσεις 200 εκατομμυρίων ευρώ για αντιπλημμυρικά έργα θέτοντας το δίλλημα «αντιπλημμυρικά ή δρόμος» … γεγονός που προκάλεσε αντιδράσεις.
Δεν έχει γίνει αντιληπτό
Αυτό το οποίο δεν έχει γίνει προφανώς αντιληπτό, είναι το γεγονός ότι ο δρόμος Πύργος- Καλό Νερό, είναι ζωτικής αλλά και αναπτυξιακής σημασίας και η ολοκλήρωση του θα σηματοδοτήσει και την ολοκλήρωση του φιλόδοξου διευρωπαϊκού έργου της Αδριατικής Οδού που ουσιαστικά ενώνει την Τεργέστη με την Καλαμάτα! Αυτό το οποίο λοιπόν διεκδικούν Ηλείοι και Μεσσήνιοι δεν είναι ένα «ρουσφέτι» ύψους 700 εκατομμυρίων ευρώ, από τον υπουργό Υποδομών, αλλά ένα έργο ουσίας για το σύνολο της δυτικής Ελλάδας αλλά και της Πελοποννήσου.
Ναι μεν, αλλά
Προσωπικά καθόλου καλή άποψη δεν έχω για τον υπουργό Υποδομών, που άνετα θα μπορούσα να τον χαρακτηρίσω ως «αντικοινωνικό»… Πέρα όμως από αυτό, οφείλω να αναγνωρίσω ότι δεν είπε ένα ωραίο «ΝΑΙ» σε όλους για να του αδειάσουν την «γωνιά» και να τον αφήσουν στην ησυχία του… Αντίθετα επέλεξε τον δρόμο της σύγκρουσης και της ανταλλαγής απόψεων, άσχετα με το αν ορισμένες φορές φάνηκε να είναι εριστικός.
Omerta
Αυτό το οποίο πάντως προκαλεί εντύπωση είναι το γεγονός ότι μετά τη σύσκεψη με τον Χρ. Σταϊκούρα κανένας από τους μετέχοντες δεν θέλησε να κάνει δηλώσεις, ούτε βέβαια να μπει σε λεπτομέρειες σχετικά με όλα όσα έγιναν πίσω από την κλειστή πόρτα στο υπουργείο Υποδομών… Όλοι έλεγαν και ξαναέλεγαν ότι αποφασίστηκε να βγει δελτίο τύπου από το υπουργείο Υποδομών…!
Απουσίαζε
Πέρα από την Διονυσία Αυγερινοπούλου που απουσίαζε δικαιολογημένα από τη σύσκεψη στο υπουργείο Υποδομών, αισθητή έγινε και η απουσία του πρώην Επιτρόπου και Βουλευτή Ηλείας Δημήτρη Αβραμόπουλου… Το οξύμωρο είναι ότι ο Δ. Αβραμόπουλος, επανειλημμένα είχε επισημάνει κατά το παρελθόν, ότι στις μεγάλες διεκδικήσεις θα είναι στην πρώτη γραμμή των διεκδικήσεων!
«Μήνας Τεμπών»
Ο Φεβρουάριος είναι «μήνας Τεμπών». Συμπληρώνονται δύο χρόνια από την τραγωδία, τα ερωτήματα παραμένουν αναπάντητα, οι κινητοποιήσεις αναμένεται να είναι μεγάλες και η κυβέρνηση είναι σε θέση άμυνας, ενώ βλέπει και τις δημοσκοπήσεις να καταγράφουν φθορά για τη ΝΔ. Κοινωνικά το κλίμα είναι εκρηκτικό. Και εκτιμάται ότι έτσι θα παραμείνει για καιρό. Πολιτικά, το μόνο «παρήγορο» για το Μαξίμου είναι η αδυναμία της αντιπολίτευσης να εκφράσει την κοινωνική δυσαρέσκεια και να την μετουσιώσει σε… «πολιτική ύλη» και χειροπιαστές εξελίξεις. Για την ακρίβεια, η αντιπολίτευση δεν είχε πάρει καν χαμπάρι αυτό που συμβαίνει στην κοινωνία. Όπως αιφνιδιάστηκε η κυβέρνηση, έτσι αιφνιδιάστηκε και η αντιπολίτευση.
Η βιασύνη του Φάμελλου
Και ενώ η κυβέρνηση έχει τις φουρτούνες της, η αντιπολίτευση ταλαιπωρείται με τα δικά της προβλήματα. Όταν μάλιστα δεν μπορεί να συντονιστεί ούτε καν για την κατάθεση μίας πρότασης δυσπιστίας στην κυβέρνηση, τότε η κατάσταση είναι περίπου απερίγραπτη. Το γιατί ο Φάμελλος βιάζεται για την κατάθεση της πρότασης, κανείς δεν το έχει αντιληφθεί πλήρως. Ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ έδειχνε υπέρ μίας κλιμάκωσης και επίσης ήθελε να υπάρξει πίεση προς την κυβέρνηση με προσεκτικά βήματα, ξαφνικά υπερθεμάτισε και ζητάει τη μομφή εδώ και τώρα. Μόνο που χωρίς το ΠΑΣΟΚ δεν συμπληρώνονται οι 50 υπογραφές που απαιτούνται. Αλλά το ΠΑΣΟΚ έχει ξεκαθαρίσει ότι πρώτα πρέπει να δημοσιοποιηθούν τα πορίσματα για την έκρηξη και μετά, με πιο σαφή εικόνα, να γίνει η πρόταση δυσπιστίας.
Πιέζεται
Ο ΣΥΡΙΖΑ σαν να πιέζεται από τη Νέα Αριστερά να κάνει κινήσεις, αλλά η βιασύνη είναι κακός σύμβουλος και γενικά και για την κεντροαριστερά. Μία πρόταση δυσπιστίας τώρα θα συσπείρωνε την κυβέρνηση και πιθανόν να εκτόνωνε μέρος της πίεσης που δέχεται. Ενώ μπορούν κάλλιστα όλοι μαζί να αφήσουν την κυβέρνηση να ψάχνει μόνη της λύση για να βγει από το αδιέξοδο – δεν χρειάζεται να της την προσφέρει η αντιπολίτευση στο πιάτο.
