Τα… όμορφα κόμματα του Ανδρέα, όμορφα διαλύονται
Άλλο ένα κόμμα του Ανδρέα Λοβέρδου οδηγείται ταχέως στην… αυτοδιάλυση. Για όσους θυμούνται, ο Λοβέρδος είχε φύγει από το ΠΑΣΟΚ το 2012 – δεν τον είχε κάνει υπουργό στην τότε κυβέρνηση συνεργασίας ο Ευάγγελος Βενιζέλος – και ίδρυσε τη Συμφωνία για τη Νέα Ελλάδα. Το 2015 επέστρεψε στο ΠΑΣΟΚ, του οποίου διεκδίκησε ανεπιτυχώς δύο φορές την ηγεσία του. Αφού έμεινε και εκτός Βουλής το 2023 επέλεξε να κάνει και πάλι δικό του κόμμα – τους Δημοκράτες. Οι οποίοι γνώρισαν την απαξία στις ευρωεκλογές, με αποτέλεσμα να χάσει κάθε νόημα η παρουσία τους στην πολιτική σκηνή, με δεδομένο άλλωστε ότι ο ίδιος ο Λοβέρδος σπεύδει με κάθε ευκαιρία να στηρίξει κυβερνητικές επιλογές. Η αποχώρηση του Θόδωρου Παπαθεοδώρου επειδή διαφώνησε με τη δήλωση Λοβέρδου υπέρ Τασούλα, είναι μάλλον ενδεικτική της διαδικασίας συρρίκνωσης στην οποία έχει μπει το κόμμα αυτό. Στην πραγματικότητα μόνο μία ελπίδα έχει ο Λοβέρδος να παραμείνει ενεργός στην πολιτική: Να τον κάνει υπουργό ο Μητσοτάκης. Μάλλον το ξέρει και ο ίδιος ο Λοβέρδος και γι’ αυτό το… προσπαθεί τόσο πολύ.
Επιφυλακτική
Εξαιρετικά επιφυλακτική με την υποψηφιότητα Τασούλα για την προεδρία της Δημοκρατίας δείχνει η κοινή γνώμη. Το γκάλοπ της Alco καταγράφει ότι θετική γνώμη έχει μόνο ένας στους τρεις πολίτες. Ωστόσο, φαίνεται ότι έστω κι έτσι, η ΝΔ βγαίνει κερδισμένη – προφανώς επιστρέφουν κάποιοι δυσφορούντες με τα προηγούμενα ανοίγματα στην κεντροαριστερά και διάφοροι ενοχλημένοι από την Κατερίνα Σακελλαροπούλου.
Σκέψεις για το πότε θα γίνει ο ανασχηματισμός
Αντιφατικές είναι οι πληροφορίες για τον ανασχηματισμό. Η κυρίαρχη εκδοχή είναι ότι πάει αρκετά πίσω – ακόμα και για Ιούνιο λένε κάποιοι. Αλλά δεν είναι απολύτως βέβαιο αυτό το σενάριο. Ο Μητσοτάκης βλέπει συνεχώς βουλευτές. Και μάλιστα βουλευτές και της δεξιάς πτέρυγας της ΝΔ. Οι οποίοι φαίνεται ότι ικανοποιήθηκαν από την επιλογή Τασούλα για την προεδρία της Δημοκρατίας και Κακλαμάνη για την προεδρία της Βουλής, που περιμένουν και τις ανάλογες κινήσεις καλής θέλησης προς τη «λαϊκή δεξιά» και στον ανασχηματισμό. Ο Μητσοτάκης κόβει κλίμα και διαθέσεις και θα λάβει τις αποφάσεις του τις αμέσως επόμενες εβδομάδες – και ανάλογα με τη διάθεση υπομονής που δείχνουν οι βουλευτές. Έτσι κι αλλιώς έχει καιρό.
Η στάση Γερουλάνου
Ερωτήματα εκφράζουν πολλοί για την τακτική του Παύλου Γερουλάνου. Ο βουλευτής έχει επιδοθεί σε μία προσπάθεια να εκφράσει την «αριστερή πτέρυγα» – πιθανόν κόντρα στη «δεξιά» της Άννα Διαμαντοπούλου. Μόνο που το κοινό του είναι μάλλον προς το Κέντρο και όχι προς τα αριστερά. Και αυτό έχει προκαλέσει ζαλάδες, ακόμα και μεταξύ των οπαδών του… Μάλιστα μετά την κοινή εκδήλωση με Φαραντούρη, θα μιλήσει σε παρουσίαση βιβλίου με Γεροβασίλη και Αχτσιόγλου…
Η καλύτερη δυνατή επιλογή
Με θεσμικά κριτήρια, ο Νικήτας Κακλαμάνης είναι η προφανής και ταυτοχρόνως καλύτερη δυνατή επιλογή που θα μπορούσε να κάνει η Νέα Δημοκρατία για την θέση του Προέδρου της Βουλής. Έστω κι αν υπάρχουν βουλευτές της που έχουν διαφορετική άποψη, αλλά δεν πρόκειται να την εκφράσουν δημοσίως. Βουλευτής 35 χρόνια με 8 από αυτά να είναι αντιπρόεδρος της Βουλής «παίζει στα δάχτυλα» τον κανονισμό λειτουργίας του κοινοβουλίου. Γνωρίζει τα… δώματα και τις «Κάμαρες με τα Μυστικά» του κτιρίου που δεσπόζει στην Πλατεία Συντάγματος. Μάλιστα είναι να απορεί κανείς για ποιο λόγο δεν προτάθηκε από την Ν.Δ για μία θέση στο προεδρείο και αυτή την τετραετία.
Γνωρίζει
Ο Νικήτας Κακλαμάνης γνωρίζει πώς βλέπει η ελληνική κοινωνία τον κοινοβουλευτισμό. Ακριβώς επειδή δεν είναι πολιτικός «κομματικού σωλήνα», ούτε «νεοφυές» στέλεχος της εποχής του Κυριάκου Μητσοτάκη. Έχει δει επίσης «πως φτιάχνονται τα λουκάνικα» των νομοσχεδίων και της διαδικασίας ψήφισής τους. Έτσι, λοιπόν, δεν πρέπει να περιμένει κανείς στην προεδρική έδρα απλά ένα πρόσωπο που «θα κρατάει χρόνο» και θα αραδιάζει άρθρα του κανονισμού. Αντιθέτως αναμένεται ένας πολιτικός που θα αντιλαμβάνεται πότε μια διαδικασία πρέπει να «χαλαρώσει» και πότε να «τηρηθεί απαρέγκλιτα». Ανάλογα με το αν υφίσταται ζήτημα μιας πολιτικής συζήτησης της οποίας οι πολίτες θέλουν να γίνουν κοινωνοί.
Εκτίμηση
Ο Κακλαμάνης είναι επίσης ένας πολιτικός που γνωρίζει την λεπτή διαφορά ανάμεσα στην αναγκαιότητα μίας πολιτικής τοποθέτησης και την προσπάθεια μετατροπής της Αίθουσας της Ολομέλειας σε τηλε-παράθυρο. Στοιχείο που σίγουρα θα τον φέρει σε αντιπαράθεση με όσους έχουν αναπτύξει τα τελευταία χρόνια τέτοιου είδους «συνήθειες». Αυτά τα χαρακτηριστικά άλλωστε έχουν κάνει τον Νικήτα Κακλαμάνη διακομματικά …συμπαθή. Μάλιστα, η εκτίμηση προς το πρόσωπό του είναι μεγαλύτερη από τις ψήφους που αναμένεται να λάβει στη σημερινή ψηφοφορία.
