Ολοκληρώθηκαν οι πολυδιάστατες εκδηλώσεις στο Ανοικτό Θέατρο Καβασίλων «Χρήστος Μάλλιαρης»
Έλαμψε η μαύρη κωμωδία των Ρέππα – Παπαθανασίου
«Μάγεψε» η Ειρήνη του Αριστοφάνη
Εντυπωσιακά ολοκληρώθηκαν οι πολυδιάστατες δράσεις του Δήμου Πηνειού στο Ανοικτό Θέατρο Καβασίλων «Χρήστος Μάλλιαρης». Η διαχρονική μαύρη κωμωδία των Ρέππα- Παπαθανασίου, «Μπαμπάδες με ρούμι», αλλά και η ειδικά προσαρμοσμένη για παιδιά κωμωδία του Αριστοφάνη, «Ειρήνη», αποτέλεσαν τις τελευταίες στάσεις στις θεατρικές περιπλανήσεις του 12ου Φεστιβάλ Δήμου Πηνειού, μιας διοργάνωσης που αποτέλεσε σημείο αναφοράς στα πολιτιστικά δρώμενα του φετινού καλοκαιριού.
Σχεδόν είκοσι χρόνια μετά την πρώτη παρουσίασή της στο κοινό, η κωμωδία των Ρέππα – Παπαθανασίου παραμένει φρέσκια και δροσερή· μια μαύρη σάτιρα που καυτηριάζει επιδέξια το κυρίαρχο φαντασιακό της μεταπολιτευτικής Ελλάδας για –ει δυνατόν εύκολο- πλούτο και κοινωνική καταξίωση. Το συγγραφικό δίδυμο επιχειρεί ένα ενδελεχές ψυχογράφημα του ιδεοτύπου του νεοέλληνα, μια κατάδυση στις ανθρώπινες –και δη οικογενειακές- σχέσεις, μία αφτιασίδωτη προσέγγιση σε ευαίσθητα ζητήματα που σμίλεψαν –και συνεχίζουν ίσως να διαμορφώνουν- σημαντικές εκφάνσεις της Ελληνικής πραγματικότητας.
Με πυρήνα τις ενδοοικογενειακές έριδες για την διεκδίκηση μιας κληρονομίας, οι συγγραφείς σκιαγραφούν με μαεστρία έναν κόσμο δολοπλοκίας στον οποίο οι ηθικοί φραγμοί και οι αναστολές καταλύονται ή –στην καλύτερη περίπτωση- επαναπροσδιορίζονται και επανατοποθετούνται διαρκώς από τους ήρωες σε νέα –βολική για αυτούς- βάση. Οι έξι πρωταγωνιστές, άνθρωποι της διπλανής –ή, αλίμονο, της δικής μας- πόρτας αλληλεπιδρούν, «ξεγυμνώνουν» τα μύχια πάθη και τους δαίμονες τους, δολοπλοκούν και εξυφαίνουν ένα σχέδιο αλληλοεξόντωσης. Η περιουσία του εκλιπόντος και ένα κερδισμένο δελτίο τζόκερ γίνονται η αφορμή για να πέσουν οι μάσκες και να αποκαλύψει ο καθένας το πραγματικό του πρόσωπο…
Αν και έχουν περάσει σχεδόν δύο δεκαετίες από τη στιγμή που παρουσιάστηκε για πρώτη φορά η παράσταση «Μπαμπάδες με ρούμι», το κείμενο παραμένει δροσερό και φρέσκο. Οι Ρέππας και Παπαθανασίου προσάρμοσαν το έργο στην σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα, εντάσσοντας στο κείμενο αναφορές από την ποπ κουλτούρα και την σημερινή πολιτική κατάσταση. Οι ευφάνταστες συγγραφικές προσαρμογές καθιστούν το αποτέλεσμα περισσότερο ζωντανό, επίκαιρο και … σπιρτόζικο.
Ερμηνείες
Οι ερμηνείες, πηγαίες και περιχαρακωμένες από κάθε ίχνος επιτήδευσης, έδωσαν χρώμα στον καταιγιστικό ρυθμό της παράστασης. Οι ηθοποιοί ανταποκρίθηκαν άψογα στο ευρηματικό και ιδιαίτερα αβανταδόρικο κείμενο των Ρέππα – Παπαθανασίου και χάρισαν απλόχερα στιγμές γέλιου στο θεατρόφιλο κοινό της Ηλείας που πλημμύρισε το Ανοικτό Θέατρο Καβασίλων. Επρόκειτο για ένα –σχεδόν- δίωρο κρεσέντο κωμικοτραγικών καταστάσεων που εναλλάσσονταν με φρενήρη ρυθμό διατηρώντας έτσι αμείωτο το ενδιαφέρον τον θεατών. Ιδιαίτερης μνείας χρήζει τέλος η σκηνοθετική προσέγγιση που ανέδειξε επιδέξια το πνευματώδες και ευφυές ύφος του κειμένου.
Σκόρπισε χαμόγελα η «Ειρήνη»
Το 12ο Φεστιβάλ Δήμου Πηνειού ολοκληρώθηκε με την παράσταση «Ειρήνη» του Αριστοφάνη. Το έργο του κορυφαίου σατιρικού ποιητή της αρχαιότητας, ειδικά διασκευασμένο για παιδιά, καθήλωσε μικρούς και μεγάλους που βρέθηκαν το βράδυ της Κυριακής στο Ανοικτό Θέατρο Καβασίλων «Χρήστος Μάλλιαρης» ταξιδεύοντάς τους μαγικά στον πανέμορφο και μυστηριώδη κόσμο του Ολύμπου. Η παράσταση αποτέλεσε μία ιδανική εισαγωγή στον Αριστοφάνη για τα παιδιά καθώς συνδυάζει επιδέξια το παραμύθι και τον μύθο με διαχρονικά μηνύματα και πανανθρώπινες αξίες· ουσιαστικά συνιστά μια ωδή στη σημασία της ειρήνης και στα αγαθά που προσφέρει η ειρηνική συνύπαρξη των λαών.
Οι ερμηνείες των ηθοποιών ήταν ιδανικά τοποθετημένες στο ύφος του κειμένου ενώ η γιγαντοοθόνη στην οποία προβάλλονταν το σκηνικό, λειτούργησε άψογα στη δημιουργία μιας μυθικής ατμόσφαιρας. Οι παιχνιδιάρικες και ανεπιτήδευτες ερμηνείες καθώς και η πρωτότυπη μουσική δημιούργησαν ένα παραμυθένιο κλίμα στη σκηνή και παρέσυραν το κοινό σε ένα ξεκαρδιστικό ταξίδι φαντασίας.
Οι πρωταγωνιστές «ξεγυμνώνουν» τα μύχια πάθη και τους δαίμονες τους, δολοπλοκούν και εξυφαίνουν ένα σχέδιο αλληλοεξόντωσης.
Το συγγραφικό δίδυμο επιχειρεί ένα ενδελεχές ψυχογράφημα του ιδεοτύπου του νεοέλληνα, μια κατάδυση στις ανθρώπινες σχέσεις, μία αφτιασίδωτη προσέγγιση σε ζητήματα που σμιλεύουν την Ελληνική πραγματικότητα.
Ιδιαίτερα εντυπωσιακή ήταν η εναλλαγή του σκηνικού από το εσωτερικό ενός σπιτιού στον χώρο ενός κοιμητηρίου.
Οι ερμηνείες, πηγαίες και περιχαρακωμένες από κάθε ίχνος επιτήδευσης, έδωσαν χρώμα στον καταιγιστικό ρυθμό της παράστασης.
Το θεατρόφιλο κοινό της Ηλείας «πλημμύρισε» το Ανοικτό Θέατρο Καβασίλων «Χρήστος Μάλλιαρης».
Οι ερμηνείες, πηγαίες και περιχαρακωμένες από κάθε ίχνος επιτήδευσης, έδωσαν χρώμα στον καταιγιστικό ρυθμό της παράστασης.
Η παράσταση συνιστά μια ωδή στη σημασία της ειρήνης και στα αγαθά που προσφέρει η ειρηνική συνύπαρξη των λαών.
Οι παιχνιδιάρικες και ανεπιτήδευτες ερμηνείες καθώς και η πρωτότυπη μουσική δημιούργησαν ένα παραμυθένιο κλίμα στη σκηνή και παρέσυραν το κοινό σε ένα ξεκαρδιστικό ταξίδι φαντασίας.
