Του Κώστα Τσεριώνη
Η ψήφιση του νέου Προεδρικού Διατάγματος για την οριοθέτηση των οικισμών δημιουργεί ένα νέο – και άδικο – τοπίο για τη ζωή στην ελληνική ύπαιθρο. Ιδίως για νομούς όπως η Ηλεία, όπου ο αγροτικός χώρος, τα μικρά χωριά και η τοπική οικονομία αποτελούν την καρδιά της κοινωνικής συνοχής.
- Τι αλλάζει;
Με το διάταγμα αυτό, χιλιάδες ιδιοκτησίες χάνουν το δικαίωμα οικοδόμησης. Τα οικόπεδα που σήμερα δίνουν ελπίδα σε νέους ανθρώπους να παραμείνουν ή να επιστρέψουν στα χωριά τους, μετατρέπονται σε “νεκρή” γη χωρίς αξία. - Ποιες είναι οι συνέπειες;
• Μείωση της αξίας ακινήτων και οικονομική ζημία για εκατοντάδες οικογένειες στην Ηλεία.
• Εμπόδια στην προσπάθεια συγκράτησης του πληθυσμού στην ύπαιθρο.
• Σοβαρό πλήγμα σε κάθε σχέδιο για αγροτουριστική ή τοπική ανάπτυξη.
• Ενίσχυση της ανισότητας μεταξύ περιοχών που προνοήθηκαν στο παρελθόν και περιοχών που τώρα τιμωρούνται χωρίς δεύτερη ευκαιρία.
- Γιατί πρέπει να μας απασχολήσει άμεσα;
Γιατί σε ένα Νομό που έχει ήδη υποστεί αλλεπάλληλες καταστροφές – από τις πυρκαγιές μέχρι την υποβάθμιση των υποδομών – η γη και η δυνατότητα αξιοποίησής της είναι το τελευταίο αποκούμπι για την τοπική κοινωνία. Δεν μπορούμε να μιλάμε για “ανασυγκρότηση” και “παραγωγική ανασύνταξη” της χώρας αφήνοντας τις κοινότητες μας χωρίς δυνατότητα ανάπτυξης. - Τι διεκδικούμε;
• Ειδικές ρυθμίσεις για την Ηλεία και άλλους νομούς με υψηλή αγροτική εξάρτηση.
• Εξαιρέσεις για ιδιοκτησίες που προϋπήρχαν της νέας ρύθμισης.
• Κίνητρα για την αναζωογόνηση των μικρών κοινοτήτων και όχι νέους αποκλεισμούς.
Η αναγέννηση της υπαίθρου δεν μπορεί να έρθει με νομοθετήματα που τη νεκρώνουν. Μπορεί να έρθει μόνο με πολιτικές που σέβονται τον άνθρωπο, την ιδιοκτησία του και το δικαίωμά του να ζήσει, να δημιουργήσει και να προοδεύσει στον τόπο του.
